17,82€
Στις 24 Μαρτίου 1941 το πλοίο «Capitaine-Paul-Lemerle» αποπλέει από τη Μασσαλία με προορισμό την Αμερική και πρώτο σταθμό τη Μαρτινίκα. Στο πλοίο καταφεύγουν οι απόκληροι της Γαλλίας του Βισύ: Ισπανοί δημοκρατικοί, Εβραίοι, απάτριδες. Αλλά και λόγιοι και καλλιτέχνες, όπως ο Κλωντ Λεβί-Στρως, ο Αντρέ Μπρετόν, ο Βιφρέντο Λαμ, ο Βικτόρ Σερζ, η Άννα Ζέγκερς, και άλλοι. Το βιβλίο διηγείται γλαφυρά όσα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του υπερατλαντικού ταξιδιού, αλλά και κατά την άφιξη και παραμονή τους στη Μαρτινίκα.
Στις 24 Μαρτίου 1941 το πλοίο «Capitaine-Paul-Lemerle» αποπλέει από τη Μασσαλία με προορισμό την Αμερική και πρώτο σταθμό τη Μαρτινίκα. Επιβάτες είναι κάθε λογής και εθνικότητας αποσυνάγωγοι: Γερμανοί κομμουνιστές, εβραίοι υπό διωγμόν, «απάτριδες», Ισπανοί που πολέμησαν κατά του Φράνκο. Επίσης, επιχειρηματίες με αδιαφανείς δραστηριότητες, αλλά και λόγιοι και καλλιτέχνες που εγκαταλείπουν τη Γαλλία του Βισύ, όπως ο Κλωντ Λεβί-Στρως, ο Αντρέ Μπρετόν, ο Βιφρέντο Λαμ, ο Βικτόρ Σερζ, η Άννα Ζέγκερς, και άλλοι.
Το ταξίδι θα διαρκέσει σχεδόν ένα μήνα. Κατά τη διάρκειά του, η καθημερινότητα περιλαμβάνει μικροαντιπαλότητες και αμοιβαίες υποψίες, αλλά και στιγμές ευφρόσυνης διάθεσης και γιορτής, όπως όταν το πλοίο περνά τη γραμμή του Ισημερινού. Όσα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του υπερατλαντικού ταξιδιού, αλλά και κατά την άφιξη και παραμονή στη Μαρτινίκα, περιγράφονται στο μυθιστόρημα από τον Adrien Bosc με γλαφυρότητα, διεισδυτική ματιά, αλλά και χιούμορ, παρά τα δραματικά γεγονότα της εποχής.
Το μυθιστόρημα του Μποσκ προσπαθεί να απαντήσει στο θεμελιώδες ερώτημα που κατατρύχει τον ανθρώπινο νου μετά τον Οδυσσέα, τον Αινεία και τον Αβραάμ: προσωπική αναζήτηση, εξορία, περιπέτεια; Γιατί και από ποια εσωτερική παρόρμηση κινούμενος ο άνθρωπος εγκαταλείπει τη γη του; Και κυρίως: τι απογίνεται μετά…;
Ο Μποσκ ξέρει να χειρίζεται τον λόγο όπως ο Μπαλζάκ στις περιγραφές του. Το Καπιτέν μετατρέπεται σε μια Ανθρώπινη κωμωδία. Ταυτόχρονα είναι μια πραγματεία γεμάτη σοφία: «Ο θησαυρός δεν είναι ποτέ στο τέλος του κόσμου», καταλήγει, «αλλά στο τέλος του δρόμου».
Στο πλοίο Καπιτέν Πολ Λεμέρλ καταφεύγουν το 1941 οι απόκληροι της Γαλλίας του Βισύ: Ισπανοί δημοκρατικοί, Εβραίοι, απάτριδες. Το βιβλίο διηγείται την περιπέτεια αυτών των εξόριστων που βρίσκονται χαμένοι ανάμεσα στην Ευρώπη και την Αμερική. Ζωές σε αναστολή – οι ζωές του Βίκτωρ Σερζ, του Βιλφρέντο Λαμ, του Κλωντ Λεβί-Στρως και πολλών άλλων. Κοινά πεπρωμένα, αλληλέγγυα το ένα προς το άλλο, παρά τις διαφορές ως προς την κοινωνική τάξη, τη γλώσσα, τις αξίες. Αντί της συναισθηματικής εμπλοκής που θα μπορούσε να προκαλέσει η κατάσταση που περιγράφει, ο Μποσκ προκρίνει την ακρίβεια, την διακριτικότητα, την λεπτότητα, εν τέλει, που πάντοτε δείχνουμε απέναντι σε όσους θαυμάζουμε.
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να δημοσιεύσετε μια κριτική.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.