18,00€
Μετά τον θρίαμβο της τριλογίας του Βερνόν Σουμπουτέξ, η μεγάλη επιστροφή της Βιρζινί Ντεπάντ, με αυτές τις υπερσύγχρονες Επικίνδυνες σχέσεις: ένα μυθιστόρημα μανίας και παρηγοριάς, θυμού και αποδοχής, όπου η φιλία αποδεικνύεται πιο δυνατή από τις ανθρώπινες αδυναμίες.
«Διάβασα τι έγραψες στο Insta σου. Είσαι σαν περιστέρι που με κουτσούλησε στον ώμο όπως περνούσα: βρομερό και πολύ δυσάρεστο. Νια νια νια, είμαι ένας φωνακλάς που τον έχουν όλοι γραμμένο και τσιρίζω σαν τσιουάουα μπας και με προσέξουν. Δόξα και τιμή στα σόσιαλ: το κέρδισες το δεκαπεντάλεπτο της φήμης σου. Απόδειξη; Κάθομαι τώρα και σου γράφω».
Μετά τον θρίαμβο της τριλογίας του Βερνόν Σουμπουτέξ, η μεγάλη επιστροφή της Βιρζινί Ντεπάντ, με αυτές τις υπερσύγχρονες Επικίνδυνες σχέσεις: ένα μυθιστόρημα μανίας και παρηγοριάς, θυμού και αποδοχής, όπου η φιλία αποδεικνύεται πιο δυνατή από τις ανθρώπινες αδυναμίες.
«Όπως το Βερνόν Σουμπουτέξ, το Αγαπητέ μαλάκα είναι ένας ύμνος στη φιλία, στον δεσμό εκείνο που τουλάχιστον μπορεί να κάνει τον άνθρωπο λιγότερο “μαλάκα” και τη ζωή πιο υποφερτή, τουτέστιν να τη σώσει. Αναμειγνύοντας τα θέματα, τις φωνές των ηρώων και τα γλωσσικά ιδιώματα, το Αγαπητέ μαλάκα είναι ένα φωτεινό μυθιστόρημα μεγάλης ευγένειας. Αυτό μπορεί να φαίνεται οξύμωρο όταν πρόκειται για τη Βιρζινί Ντεπάντ, αλλά δεν είναι».
Le Monde
Η επιστολική φόρμα, αγαπητή στους ηθικολόγους συγγραφείς του 18ου αιώνα, την οποία η Ντεπάντ ενδυναμώνει ή μάλλον δυναμιτίζει με την ηλεκτρισμένη και ακριβή γραφή της, προσδίνει στο μυθιστόρημα Αγαπητέ μαλάκα τη βαρύτητα ενός διεισδυτικού δοκιμίου για την εποχή μας. Τα λόγια της Ρεμπεκά, του Οσκάρ και της Ζοέ προχωρούν σε βάθος καθώς συζητούν τα καίρια ζητήματα της εποχής του #MeToo, του μαχόμενου φεμινισμού και του επαναπροσδιορισμού του ανδρισμού, της βίας της αγέλης όπως εμφανίζεται στα κοινωνικά δίκτυα, και του ολοένα και πιο θριαμβευτικού φιλελευθερισμού.
Ένα μυθιστόρημα που συντίθεται από την ανταλλαγή μέιλ μεταξύ ενός συγγραφέα και μιας ηθοποιού, δύο ανθρώπων μοναχικών και ταλαιπωρημένων από τη ζωή και την εποχή. Μια δυναμική μαρτυρία για τον καιρό μας και τα αδιέξοδά του. Ένας ύμνος στη φιλία. Μια επιτυχημένη επίδειξη συγγραφικής δεινότητας.
Η Βιρζινί Ντεπάντ, αυτή η φυσιογνωμία της φεμινιστικής αναγέννησης, αποδεικνύει ότι ξέρει πώς να είναι ταυτόχρονα ριζοσπαστική και συναινετική, ζητώντας τον τερματισμό του πολέμου των φύλων μετά το #MeToo.
Η Βιρζινί Ντεπάντ γράφει σαν να ανεβαίνει στο ρινγκ. Με το μυθιστόρημα Αγαπητέ μαλάκα αναγεννά το επιστολικό μυθιστόρημα με φόντο την καραντίνα, για να αναδείξει θαρραλέες απόψεις και, τελικά, να συνθέσει έναν ύμνο στον διάλογο και την αποστασιοποίηση. Μια αντιπαράθεση που ξεχειλίζει από έξυπνες ατάκες και τρυφερότητα. Λαμπρή και αποτελεσματική.
Η Βιρζινί Ντεπάντ διαλέγει σε αυτό το μυθιστόρημα την επιστολική μορφή. Αυτή η επιλογή θα μπορούσε να φαίνεται παρωχημένη, φέρνοντας στον νου τη Μαντάμ ντε Σεβινιέ ή τη Γεωργία Σάνδη, αλλά η αλληλογραφία σήμερα έχει μεταφερθεί στο πληκτρολόγιο και στην οθόνη. Θα έλεγε κανείς ότι η Ντεπάντ εκσυγχρονίζει τις Επικίνδυνες σχέσεις: μια γυναίκα και ένας άνδρας αλληλογραφούν στην πλάτη μιας νεότερης γυναίκας. Αλλά εδώ δεν έχουμε κάποιο μακιαβελικό σχέδιο, αλλά μια επιδέξια μέθοδο την οποία χρησιμοποιεί η συγγραφέας για να ξεδιπλώσει αποτελεσματικά όλες τις απόψεις της για τον φεμινισμό, τις εξαρτήσεις, τα γηρατειά.